راهنمای جامع پکیج‌ها (Packages) و API در جاوا

در جاوا، پکیج (Package) گروهی از کلاس‌های مرتبط است. این مفهوم مانند یک پوشه (Folder) در کامپیوتر عمل می‌کند که فایل‌های مرتبط را کنار هم نگه می‌دارد.

چرا از پکیج‌ها استفاده می‌کنیم؟

جلوگیری از تداخل نام‌ها: اگر دو کلاس همنام داشته باشیم، با قرار دادن آنها در پکیج‌های مختلف، از ایجاد مشکل جلوگیری می‌شود.
سازماندهی بهتر کدها: کدهای ما مرتب‌تر و قابل مدیریت‌تر خواهند بود.
استفاده مجدد از کدها: می‌توان پکیج‌های نوشته‌شده را در پروژه‌های دیگر نیز استفاده کرد.

انواع پکیج‌ها:

پکیج‌های داخلی (Built-in Packages): پکیج‌هایی که از قبل در جاوا وجود دارند.
پکیج‌های تعریف‌شده توسط کاربر (User-defined Packages): پکیج‌هایی که خودمان ایجاد می‌کنیم.

2. پکیج‌های داخلی (Built-in Packages) در جاوا

جاوا دارای یک کتابخانه‌ی بزرگ از کلاس‌های آماده است که به آن Java API گفته می‌شود. این کتابخانه شامل کلاس‌هایی برای مدیریت ورودی/خروجی، برنامه‌نویسی پایگاه داده و بسیاری موارد دیگر است.

💡 برای مشاهده لیست کامل پکیج‌های داخلی، به سایت اوراکل مراجعه کنید: Java API Documentation

چگونه از پکیج‌های داخلی استفاده کنیم؟

برای استفاده از کلاس‌های داخل پکیج‌های جاوا، باید از دستور import استفاده کنیم:

import package.name.ClassName;  // وارد کردن یک کلاس خاص
import package.name.*;  // وارد کردن تمام کلاس‌های یک پکیج

مثال: وارد کردن کلاس Scanner

کلاس Scanner که در پکیج java.util قرار دارد، برای دریافت ورودی از کاربر استفاده می‌شود:

import java.util.Scanner;

class MyClass {
  public static void main(String[] args) {
    Scanner myObj = new Scanner(System.in);
    System.out.println("Enter username:");

    String userName = myObj.nextLine();
    System.out.println("Username is: " + userName);
  }
}

✏ تمرین:

برنامه‌ای بنویسید که سن کاربر را دریافت کرده و نمایش دهد

3. ایجاد پکیج‌های سفارشی (User-defined Packages)

ما می‌توانیم پکیج‌های خودمان را نیز بسازیم. پکیج‌ها در جاوا مانند پوشه‌ها در سیستم فایل هستند.

مرحله ۱: تعریف پکیج

ابتدا باید با استفاده از کلمه کلیدی package یک پکیج را مشخص کنیم:

package mypack;

class MyPackageClass {
  public static void main(String[] args) {
    System.out.println("This is my package!");
  }
}

مرحله ۲: کامپایل کردن پکیج

برای ایجاد پکیج، ابتدا فایل را ذخیره کرده و کامپایل می‌کنیم

javac MyPackageClass.java

سپس برای قرار دادن فایل در پوشه موردنظر، از دستور زیر استفاده می‌کنیم:

javac -d . MyPackageClass.java

این دستور پوشه‌ی mypack را ایجاد کرده و کلاس داخل آن ذخیره می‌شود.

مرحله ۳: اجرای کلاس از داخل پکیج

برای اجرای برنامه، باید نام پکیج را مشخص کنیم:

java mypack.MyPackageClass

✅ خروجی:

This is my package!

✏ تمرین:

یک پکیج جدید به نام myutils ایجاد کنید و کلاسی بسازید که یک پیام خوش‌آمدگویی چاپ کند.

جمع‌بندی

✔ پکیج‌ها در جاوا به سازماندهی بهتر کد کمک می‌کنند.
✔ پکیج‌های داخلی جاوا از قبل تعریف شده‌اند و می‌توان آنها را با import استفاده کرد.
✔ پکیج‌های سفارشی به ما اجازه می‌دهند که کدهای خود را در ساختاری منظم قرار دهیم.
✔ برای ایجاد یک پکیج سفارشی:

از دستور package استفاده کنید.
با javac -d . پکیج را ایجاد کنید.
برای اجرای کلاس‌ها، نام پکیج را در دستور java بنویسید.